Geplaatst op 11 november 2025
Schending van de mededelingsplicht; nog een recent voorbeeld uit de rechtspraak
In de afgelopen periode schreef ik een aantal blogs over de schending van de mededelingsplicht in het verzekeringsrecht. Op 8 oktober is er een vonnis gewezen dat weer een mooi voorbeeld van deze schending van de mededelingsplicht is. In deze kwestie ging het om de mededelingsplicht bij de verwezenlijking van het risico. In casu een verzekerde auto die in brand is gevlogen.
Wat was er aan de hand?
Er is een autoverzekering afgesloten bij Interpolis. De auto is gefinancierd. Deze financier heeft een pandrecht op de auto. Er worden drie schades gemeld. Deze zijn vergoed door Interpolis. Vervolgens ontstaat er brandschade aan de auto. Verzekerde heeft een formulier voor deze schade ingevuld. Hierop is onder andere ingevuld dat de auto geen schade (meer) had. Interpolis doet navraag naar de herstellingen. Ze vraagt o.a. de facturen hiervan op. Verzekerde stuurt hiervoor twee facturen naar Interpolis. Verzekerde is mede-eigenaar van het schadeherstelbedrijf. Interpolis stelt hierover vervolgvragen. Hierop geeft verzekerde aan dat de schades nog niet waren gerepareerd ten tijde van de brand. De expert heeft de auto onderzocht. De conclusies zijn dat de eerdere schades deels wel en deels niet waren hersteld. De andere conclusie is brandstichting.
Standpunt Interpolis
Interpolis beroept zich op schending van de mededelingsplicht (artikel 7:941 lid 1 en 2 BW). Verzekerde heeft gezegd dat de schades hersteld waren. Op die manier zou de uitgebrande auto een hogere dagwaarde hebben. Dit is misleiding van Interpolis met het doel een hogere uitkering. Interpolis betaalt de schade niet, nu sprake is van misleiding. Verder Interpolis stopt de verzekering. Ook plaatst Interpolis een interne aantekening. Tot slot registreert Interpolis de gegevens van verzekerde in het incidentenregister en verwijzingsregister.
Standpunt verzekerde
Verzekerde start de procedure met als doel alsnog de schade vergoed te krijgen. Ook probeert verzekerde de registratie tegen te houden. Verzekerde is van mening dat de schade gedekt is. Er is geen sprake van fraude. Verzekerde heeft alleen niet volledig gedetailleerde informatie verstrekt. Dat is wat anders.
Lees ook
Voorbeeld rechtspraak over schending mededelingsplicht ten aanzien van arbeidsongeschiktheidsverzekering.
Recent voorbeeld rechtspraak over schending mededelingsplichtOordeel rechter
De brand valt onder de verzekerde voorvallen. De verzekering geeft dus in principe recht op uitkering. De vraag is of Interpolis zich terecht beroept op 7:741 BW, de schending van de mededelingsplicht. Een verzekeraar is bij het sluiten én bij de uitvoering van de verzekering afhankelijk van betrouwbaarheid van verzekerde. De rechter is het met Interpolis eens dat verzekerde opzettelijk verkeerde informatie heeft verstrekt. Er is dus sprake van schending van de mededelingsplicht. Dat gegeven is in principe voldoende voor de sancties die Interpolis oplegt. De schade voor Interpolis door de fraude is echter zeer beperkt. De gevolgen van de sancties voor verzekerde en name de pandhouder zijn zeer groot. De rechter vindt volledig verval van de uitkering dan ook disproportioneel. De helft van de uitkering is dit wel. De registraties mogen ook in stand blijven. De mededelingsplicht is immers opzettelijk geschonden.
Conclusie
Deze uitspraak laat zien dat bij schending van de mededelingsplicht de verzekeraar de uitkering kan weigeren. De gevolgen hiervan kunnen echter disproportioneel zijn. Om die reden volgt een gedeeltelijke uitkering. Weigert een verzekeraar jou ook een uitkering? En beroept ze zich op schending van de mededelingsplicht? Gommer Advocaten kijkt graag met je mee.
